کتاب رمان ایتالیایی

کتاب Se Una Notte DInverno

اگر یک شب زمستانی، مسافری در خارج از شهر مالبورک، بدون ترس از باد و سرگیجه، بر ساحل شیب‌دار خم کرده، در شبکه‌ای از خطوط به جایی که سایه ضخیم می‌شود، نگاه کند. که در شبکه‌ای از خطوط که روی فرش برگ‌هایی که ماه روشن می‌کند، در اطراف یک گودال خالی به هم می‌پیوندند – چه داستانی در آنجا در انتظار پایان است؟»، که ما به آن اضافه می‌کنیم» او می‌پرسد، مشتاق «به داستان گوش کند». ‘. و این آغاز یک رمان دیگر است، کسی می گوید، حتی اگر خواننده بخواهد به همکار خود هشدار دهد: سوء تفاهم وجود دارد، این افتتاحیه جدیدی نیست، آنها فقط عنوان هستند. از این داستان نیست که بخواهد نتیجه را بداند.

اما داستان ها لزوماً نباید شروع و پایانی داشته باشند. در زمان های قدیم، داستان ها همیشه به دو صورت ختم می شد: یا با ازدواج قهرمان و قهرمان (پس از گذراندن آزمایشات مختلف)، یا با مرگ آنها. زیرا “معنای نهایی که همه داستان ها به آن اشاره می کنند دارای دو چهره است: تداوم زندگی، اجتناب ناپذیر بودن مرگ”: و در آن نقطه است که خواننده تصمیم می گیرد از لودمیلا برای ازدواج با او بخواهد. در حالی که همه خوانندگان دیگر در جهان شواهد بیشتری بر مهارت سبک و روایی استثنایی ایتالو داشته اند.