(به ترکی استانبولی: Türkçe) یا ترکی ترکیه (Türkiye Türkçesi) یکی از زبان‌های شاخه جنوب غربی یا گروه اوغوز،زبان‌های ترکی است که ۸۳٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر در سراسر جهان به عنوان زبان نخست یا دوم با آن سخن می‌گویند، این زبان رایج‌ترین زبان از شاخهٔ زبان‌های ترکی می‌باشد. جغرافیای آن شامل ترکیه و قبرس شمالی و قسمت‌هایی از عراق، یونان، بلغارستان، جمهوری مقدونیه، کوزوو،آلبانی و دیگر قسمت‌های شرقی اروپا را شامل می‌شود. سالانه جمعیت بسیاری نیز از ترکیه به غرب اروپا و به ویژه آلمان مهاجرت می‌کنند که موجب تکلم ترکی در آن مناطق می‌گردد.
کتاب ترکی استانبولی
ریشهٔ زبان ترکی را می‌توان در آسیای مرکزی جست. با گسترش قلمرو امپراتوری عثمانی این زبان که زبان رسمی آن‌ها بود اصلاحات بسیاری می‌یافت. آتاتورک (اولین رئیس جمهور ترکیه) در سال ۱۹۲۸، الفبای عثمانی را با الفبای آوایی لاتین جایگزین نمود و کلمات بیشمار عربی، فارسی و… را از این زبان حذف نمود.
الفبای ترکی استانبولی
آتاترک و تدریس نمادین ۲۹ حرف جدید ترکی در شهر سینوپ۱۹۲۸ میلادی
الفبای ترکی استانبولی، از بیست و نه حرف از حروف لاتین تشکیل شده‌است؛ که با تغییرات جزئی به صورت الفبای ترکی درآمده‌است. تغییر خط و جایگزینی حروف لاتین به جای حروف عربی با قانون شماره ۱۳۵۳ که در سال ۱۹۲۸ میلادی به تصویب رسید و مقرر گردید که حروف الفبای عربی، از مجموعه سازمانی الفبا و زبان کشور ترکیه نسخ و به جای آن ۲۹ حرف از حروف لاتین جایگزین گردد. بدین طریق سیستم نوشتاری ترکیه از ترکی عثمانی به ترکی لاتین (Latince yazılan türkçe) تغییر یافت.[۱۳] این حروف عبارتند از:
A a, B b, C c, Ç ç, D d, E e, F f, G g, Ğ ğ, H h, I ı, İ i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, Ö ö, P p, R r, S s, Ş ş, T t, U u, Ü ü, V v, Y y, Z z
گفتنی است که همخوان H در زبان‌های ترکی وجود نداشته و بخش بزرگی از واژگانی که این همخوان در آن‌ها بکار رفته وامواژه‌اند و در بقیه نیز بر اثر تغییرات زبانی این همخوان به آن‌ها افزوده شده‌است.
